παραστρατηγώ

-έω, Α

1. εκδίδω διαταγές που αντίκεινται στις διαταγές τού στρατηγού

2. παθ. παραστρατηγοῡμαι, -έομαι

γίνομαι αντικείμενο εκμεταλλεύσεως («παραστρατηγηθῆναι διὰ τῶν φίλων», Αριστοτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + στρατηγῶ (< στρατηγός)].